Veel van onze herinneringen zijn gekoppeld aan muziek. Als je praat over die eerste vakantie met je partner in Frankrijk, is de kans groot dat je denkt aan bepaalde muziek. En zo werkt dat ook bij iemand met dementie. Maar hoe kan het dat iemand niet meer weet wat hij die middag gegeten heeft, maar wel reageert op muziek van vroeger? We vroegen het aan Manon Bruinsma, werkzaam bij Music & Memory, een non-profitorganisatie die zich inzet om mensen met dementie weer in contact te brengen met zichzelf en hun omgeving.
Manon, hoe kan het dat muziek een positief effect heeft op mensen met dementie?
Bij iemand die dementie heeft, stopt de opbouw van het geheugen. Iemand gaat zich oriënteren op vroeger, omdat de meest recente informatie het minst toegankelijk is geworden. De muziek die iemand in zijn puberteit heeft geluisterd, is opgeslagen in het langetermijngeheugen. Als iemand die muziek (na een lange tijd) weer hoort, roept dat herinneringen op. Het langetermijngeheugen staat in verbinding met de gebieden in de hersenen die te maken hebben met beweging en spraak, waardoor iemand soms weer kan communiceren of bewegen.
Een dementerende is vaak verward, omdat hij moet omgaan met prikkels van buitenaf die hij niet (meer) begrijpt. Als je dat afsluit met een koptelefoon, kan hij vanuit een hernieuwd gevoel van zelfbewustzijn weer contact opnemen met de buitenwereld.