Als zzp’er heb ik een hoop ‘eerste keren’ beleefd. Ze zijn doodeng, maar ook uitdagend. Een aantal maanden geleden kreeg ik van Villamedia een mooi aanbod. Eng, maar uitdagend, dus ik zei ‘ja’ op de vraag of ik de prijsuitreiking van Villamedia’s Journalist van het Jaar 2017 wilde organiseren. Locatie en techniek was geregeld, maar de zaal was nog leeg.
En dus ging ik aan de slag. Een draaiboek maken, een presentatie voorbereiden, uitnodigingen versturen, persberichten maken. Het lag allemaal redelijk in het verlengde van mijn opleiding Journalistiek, maar het was alles behalve dagelijkse kost. Donderdag 8 februari was het zover: de prijs voor Journalist van het Jaar werd uitgereikt in het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid. Alles hing af van mijn voorbereidingen. Had ik overal aan gedacht?
De eerste genodigden stroomden binnen. Er was genoeg koffie, thee en gebak. Maar waar was nou de man die de prijs uiteindelijk zou gaan uitreiken? Het programma had al moeten beginnen, maar hij ontbrak nog. Had ik de locatie wel goed doorgegeven? Een kwartier later kwam hij binnen. Gelukkig, we konden beginnen. Iedereen zocht een plekje in de zaal. Ik ging bij de deur zitten, voor het geval dat ik last minute nog iets moest regelen. Hoe later het werd, hoe meer ik erin ging geloven dat ik overal aan had gedacht. De presentatie verliep goed, de winnaars waren blij en het was bijna tijd voor de borrel.
Wat een opluchting. Zo mogen al mijn eerste keren wel verlopen. Dus, mocht je nog iemand nodig hebben voor het organiseren van een bijeenkomst of uitreiking; ik ben jouw vrouw!
Pingback: Dat was ‘m weer: Villamedia’s Journalist van het Jaar 2018 | Sjoske Media